Dagen zonder vrees zou wel eens een heel lange reeks kunnen worden. Gek veel dingen die ik nog nooit van mijn leven gedaan heb. Maar ondertussen toch maar weer eentje kunnen schrappen namelijk schieten met een geweer. Paintballguns, lootjesgeweren, dart-guns, alarmpistolen, pijl en boog, het passeerde allemaal wel eens de revue. Maar met een echt pistool heb ik nog nooit kunnen schieten.
De ervaring
Toch wat zenuwen in het rijden naar de schietclub van Aalst. Het blijft toch knallen met wapens. Dingen die veel schade kunnen berokkenen. En de verhalen van ontwrichte schouders door terugslag hielpen ook niet natuurlijk. Ook totaal geen idee welk soort mensen zo rondlopen op een shooting range. Maar dat viel uiteindelijk allemaal goed mee.
Ok de clichés zijn er zeker en vast. De cafetaria van de club hing vol met Amerikaanse posters, overal messen en kogels in kastjes aan de muur en straffe slogans rond gun control. Maar de koffie was goed, de mensen waren vriendelijk en de regels bijzonder streng. Enkele grijsaards praatten wat over hun weekend terwijl een jonge gast wat zat te tokkelen op zijn smartphone. Mijn identiteitskaart werd gekopieerd en even door de database getrokken om zeker te zijn dat ik geen nutcase ben. Ondertussen kwam de instructeur er ook bij. Vriendelijke mens die echt alles wist over geweren. En nee geen cowboyhoeddragende redneck die twee neushoornhoofden in zijn living hangen heeft. Een gewone kerel die schieten als een sport ziet.
Time for action. Ik mocht beginnen met een pistool en .22 mm kogels, ook wel gekend als beginnersgerief. Zweethandjes! Eerst wat instructies rond veiligheid en dan knallen op een roos. Gek wat een gevoel van macht zo’n metalen ding in je pollen geeft. Je voelt meteen dat je iets gevaarlijk vast hebt. Trekker overhalen en de kracht van de weerslag voelen. Die knal. Maar uiteindelijk toch nog redelijk licht. De instructeur zag mijn kleine teleurstelling en liet me eerst nog met een karabijn schieten om vervolgens over te stappen op 9 mm. Zwaarder geschut dus. Eerst met pistool en daarna zo’n echte cowboyrevolver. Het laden van de kogels alleen al was de max. Plik, plik, plik en dan keer goed rollen met de kogelton. Slagpin naar achter trekken en BANG. Dit voelde echt aan als schieten. Enorme terugslag, zwaar geweer en knoerten van gaten in je roos. Niet makkelijk om mee te mikken ook dus al wat je in de films ziet is een leugen! Ik mocht trouwens van de instructeur niet eens “schieten gelijk een gangster.” Veiligheid is een topprioriteit…
Als afsluitertje mocht ik nog vijf patronen afschieten met een shotgun. Uberstress want dit is een heel krachtig wapen. Beetje verkeerd tegen je schouder plaatsen en je sleutelbeen breekt in twee. Houding en grip zijn bijzonder belangrijk want de terugslag is enorm. En wat een geluid. Gek hoe er toch een klein filmfiguurtje in je naar boven komt als je zo’n ding in je pollen hebt.
Wat ik er nu van vond
Schieten met pistolen en zo geeft een heel apart gevoel. Ergens voelt het wat absurd aan. Beangstigend ook want met die dingen kan je veel schade berokkenen. En ook al heb ik niet echt behoefte om het nog eens te doen, toch was het een bijzondere ervaring. Met een shotgun in je handen sta je plots in een dominante positie, niet door wie je bent maar door een object. Speciaal.
Praktisch
Ik ben gaan schieten in de schietclub van Aalst. Je betaalt 15 euro voor de instructeur (dagpas) en verder betaal je voor munitie. Ik ben twee uur gaan schieten, heb een 50-tal schoten gelost en dat kostte me 20 euro ongeveer. Ervaring en lidmaatschap zijn niet vereist. Oor- en oogbeschermers zijn verplicht.
Sleutelgatloeren 